Eski insanların inanmalarına göre firavunlar evrensel düzeni, güneşin doğmasını ve Nil nehrinin taşmasını önleyen tanrılar olarak bilinirlerdi. Siyaseti, adaleti, ülkenin güvenliği ve ordu konusunda tek yetkili kişiydi. Günümüzde devlet başkanlarıyla eş değerdir.
Kutsal kitabımız olan Kuran-ı Kerim ve diğer kutsal kitaplar firavunların kendilerine tanrı süsü veren tek tanrılı dinlere karşı savaşması dile getirerek çok ağar bir biçimde eleştirilmiştir.
Kutsal kitabımızda firavunun ismi birçok ayette geçiyor. İnsanlara zor kullanarak kendilerine iman etmeye zorlayan, kuleler yaptırarak gökyüzüne ulaşmak isteyen kişilerdi. Kuran-ı Kerim’de firavunlar için kazıklı deyimi kullanılır. Kutsal kitabımızda Firavun ; İsrailoğullarını köle alıp çalıştırmaktaydı. O zaman da kainler doğacak olan bir erkeğin Mısır başına geçeceğini firavuna söylediler. Firavun bunu önleyebilmek için İsrailoğullarından olan bütün erkek çocukları öldürttü. Bu olaydan sonra Mısır'da köle sayısı azaldı. Bu durumdan sonra yeni doğan çocuklar 2 yılda bir öldürülmesini emrini verdi. Hz. Musa ve Harun bu emir ile ölümden kurtuldu. Hz. Musa seneler sonra Firavunu hak dinine davet etti.
Firavun bu daveti kabul etmedi. Hz. Musa’nın inandığı Tanrıya ulaşabilmek için büyük kuleler yaptırttı. Ancak yapılan bu kuleler yıkıldı. Firavun daha sonra ordusunu toplayarak Hz. Musa ve İsrafiloğullarının peşine düştü. Kızıldenizi geçme esnasında Firavun ve ordusu boğularak öldü. Öleceği esnada kelime-i şahadet getirmek istedi. Fakat Allah C.C bu şahadeti kabul etmedi ve ibret olması için firavunu kızıldenizin kıyısına attı.
